Leishmaniasis in Turkey: molecular characterization of Leishmania from human and canine clinical samples

Abstract

SummaryHuman leishmaniasis, both visceral and cutaneous, and canine leishmaniasis have been reported in Turkey for centuries. However, the advent of new diagnostic tools during the last 30 years has led to the recognition that leishmaniasis is an important public health problem throughout the country. In most disease foci both canine and human leishmaniases exist together and identification of parasite species causing these diseases is a pre-requisite for understanding disease epidemiology. A total of 109 samples obtained from human and canine leishmaniasis cases were examined using internal transcribed spacer 1 PCR followed by restriction fragment length polymorphism analysis. Our results indicate that two species, Leishmania tropica and Leishmania infantum, are primarily responsible for cutaneous and visceral leishmaniasis, respectively, in Turkey. However, a new focus of human cutaneous leishmaniasis caused by L. infantum in Hatay region is described. This finding further stresses the importance of Leishmania species molecular characterization in prescribing appropriate therapy and understanding the disease's transmission in different endemic foci.

Determination the Role of Rhipicephalus sanguineus for Transmission of Leishmania major to Reservoir Animals

“…Türkiye'de kutanöz leishmaniasise (KL) yol açan tür daha çok L. tropica; visseral leishmaniasise (VL) yol açan tür ise L. infantum olarak bilinmektedir (6). Ancak son yıllarda yapılan çalışmalar-da KL vakalarında VL öyküsü olmaksızın L. infantum türünün izole edildiği, yine VL vakalarında KL öyküsü olmaksızın L. tropica türü-nün tespit edildiği bildirilmektedir (1,7,8). Bununla birlikte, Türki-ye'de KL'ye neden olan başlıca tür L. tropica olup, daha az sayıda L. infantum ve nadiren L. major kaynaklı olgular da tespit edilmiştir (7,9,10).…”

“…Ancak son yıllarda yapılan çalışmalar-da KL vakalarında VL öyküsü olmaksızın L. infantum türünün izole edildiği, yine VL vakalarında KL öyküsü olmaksızın L. tropica türü-nün tespit edildiği bildirilmektedir (1,7,8). Bununla birlikte, Türki-ye'de KL'ye neden olan başlıca tür L. tropica olup, daha az sayıda L. infantum ve nadiren L. major kaynaklı olgular da tespit edilmiştir (7,9,10). Leishmania tropica insan-vektör-insan geçişli antroponotik kutanöz leishmaniasis (AKL)'e neden olurken, L. major ise ana rezervuarın kemirgenler olduğu zoonotik kutanöz leishmaniasis (ZKL)'e neden olmaktadır (6).…”

Gerbils, As Experimental Animals (Meriones unguiculatus): Is A Good Role Model for Leishmania major?

“…Hastalığın seyri ile coğrafi yayılışı yanında, zoonotik/antroponotik karakterde olması nedeniyle de ayrı bir önem taşıdığına dikkat çekilmektedir (2). Türkiye'de KL'ye neden olan başlıca parazit türü Leishmania tropica olup, az sayıda L. infantum ve nadiren L. major kaynaklı olgular da tespit edilmiştir (5)(6)(7)(8). Kutanöz Leishmaniasis oluşturan L. tropica insan-vektör-insan geçişli antroponotik kutanöz leishmaniasis (AKL)'e neden olurken, bir diğer KL etkeni L. major ise ana rezervuarın kemirgenler olduğu zoonotik kutanöz leishmaniasis (ZKL)'e neden olmaktadır (4).…”

“…Türkiye'de, L. tropica'nın neden olduğu AKL olgularının %98'inden fazlası, Güneydoğu Anadolu, Doğu Akdeniz ve Ege Bölgelerinden bildirilmektedir (9). Zoonotik kutanöz leishmaniasise yol açan L. major ise Türkiye'nin güneyde sınır komşuları olan Suriye, Irak ve İran'da oldukça endemik bir türdür (5,10). Son yıllarda özellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesinde, Suriye'deki iç savaş sonrası, Türkiye'ye gelen göçmenlerin de etkisiyle KL vakalarında ciddi bir artış dikkati çekmektedir (9,11).…”

Patologias genitais associadas à leishmaniose visceral canina

“…A LV é uma zoonose parasitária relatada em mais de 88 países (TOZ et al, 2009), acometendo o homem e diversas espécies de mamíferos silvestres e domésticos, provocando variadas manifestações clínicas (FIGUEIREDO et al, 2009). Ela é ocasionada por protozoários da família Trypanossomatidade, os quais, uma vez dentro do organismo dos mamíferos, apresentam tropismo pelo sistema mononuclear fagociário (NEVES, 2005).…”