“…• Sulaiman ve Harpiansi (2018), okuma alışkanlığı ile öğrencilerin okuduğunu anlama başarıları arasındaki ilişkiyi, Kişilik kültü, akademik çalışmalarda özellikle liderin, yöneticinin hedefini anlayabilmek ve topluma etkisini görebilmek açısından yüzyıllar boyunca ilgi çeken bir konudur. Literatürde çok sayıda akademik çalışma yer almaktadır (Geldern, 1943;Strunsky, 1956;Paltiel, 1983;Bratman, 1990;Rosenberg, 1993;Bonnell,1999, Clark, 1999Sina, 2004;Ehsani, 2013;Soldat, 2014;Devadevan, 2017;Ocak, 2017;Karalis, 2017;Karaca, 2018;Çakı ve Gülada, 2018;Eraslan, 2019;Uysal ve Schroeder, 2019;Reyes, 2020). Bu çalışmalar içerisinde: Geldern (1943), Liderlik kültü; Melnick (1976) Maoist kişilik kültüne ilişkin Sovyet algılarını; Gill (1980) ve Kelly (2004), Sovyet lider kültünü; Gill (1984), kişilik kültü, siyasi kültür ve parti yapısını; Bonnell (1999), İkonografi'nin gücünün Sovyet liderleri ile siyasal dönüşümünü; Zoberman (2001), kamusal söylem, propaganda ve kişilik kültünü; Sir (2008), anıtsal sanat ve mimaride kişilik kültünü; Paul (2010), kişilik kültünün test edilmesini; Pyzhikov (2011), Kruşçev Çözülmesi döneminde kişilik kültünü; Pittman (2017), Komünizm tarihinde kişilik kültünü; Zyromski (2019), kişilik kültünün totaliter propaganda boyutunu; Çevik ve Yeşildal (2020) karizma ve lider kültü temasını otoriterleşme eğilimi, 'tek adam' rejimlerinin kitleler ile kurduğu ilişkiyi anlama çabası üzerinden incelemiştir.…”