Eating disorders, obesity and addiction

Abstract

An addiction model of both eating disorders and obesity has received increasing attention in the popular and scientific literature. The addiction is viewed as a brain disease that must be directly targeted if treatment is to succeed. Evidence from laboratory feeding studies, epidemiology, genetic and familial research, psychopathological mechanisms, and treatment outcome research on cognitive behaviour therapy (CBT) is inconsistent with the clinical validity or utility of the addiction model of eating disorders. Neurobiological research has shown commonalities in brain reward processes between obesity and substance abuse disorders. Yet emphasis on apparent similarities overlooks important differences between obesity and drug addiction. Interest in obesity as a brain disease should not detract from a public health focus on the 'toxic food environment' that is arguably responsible for the obesity epidemic and related nutrition-based chronic disease.

Etiology of Food Addiction

“…[10] Obezite ve Yeme Bağımlılığı İlişkisi Araştırmacılar temel olarak tıkınırcasına yeme bozukluğu olan kişilerde bu davranışın bağımlılık davranışı ile olan benzerliğine odaklanmış ve obez hastaların bir bölümünde saptanan tıkınırcasına yeme davranışından yola çıkarak obezitenin bir tür yeme bağımlılığı olduğunu ileri sürmüşlerdir. [1] Ancak obez hastaların tamamında tıkınırcasına yeme bozukluğu bulunmadığı gibi obezitenin etiyopatogenezi sanıldığından daha karmaşık bir fenomendir. [1] Avena ve arkadaşları hayvanlarla yaptıkları bir araştırmada obezitenin nedeninin glukoz bağımlılığı olduğunu ileri sürseler de obezitede diğer bağımlı-lık durumlarının fazla görülmemesi, obezitenin bir yeme bağımlılığı olduğu fikrinden uzaklaştırmaktadır.…”

“…[1] Ancak obez hastaların tamamında tıkınırcasına yeme bozukluğu bulunmadığı gibi obezitenin etiyopatogenezi sanıldığından daha karmaşık bir fenomendir. [1] Avena ve arkadaşları hayvanlarla yaptıkları bir araştırmada obezitenin nedeninin glukoz bağımlılığı olduğunu ileri sürseler de obezitede diğer bağımlı-lık durumlarının fazla görülmemesi, obezitenin bir yeme bağımlılığı olduğu fikrinden uzaklaştırmaktadır. [11,12] Öte yandan obezite hastalarında çok sık görülen şekerli ve yağlı yiyeceklerin aşırı tüketimi ve bu kişilerin yemek yerken kontrollerini kaybetmeleri bağımlılık davranışı ile de benzerlik göstermekte-dir.…”

“…Araştırmaların bir bölümü ise halen belirgin farklılıkların olduğuna vurgu yapmaktadır. [1] Bu derleme yazısında yeme bağımlılığı kavramının klinik ve biyolojik özel-likleri etyolojik açıdan ele alınmış ve bu konuda yapılan ağırlıklı olarak preklinik, klinik ve genetik araştırmaların gözden geçirilmesi amaçlanmıştır. Yazının giriş bölümünde yeme bağımlılığı kavramı ile ilişkili görüşlere yer verilecek, daha sonra bağımlılık nörobiyolojisi ile benzerliğini araştıran ağırlık-lı olarak preklinik ve klinik araştırmalar sunulacak, son olarak duygusal dü-zenleyici olarak yeme davranışı ve çevresel etmenlerin etkisinden söz edilecektir.…”

Adaptation of "Food Craving Questionnaire" for Major Depression Patients into Turkish Culture: A Validity and Reliability Study

“…Genel olarak yeme bağımlılığı (food addiction) kavramı ile de tanımlanabilen bu durum, yapılan laboratuvar, epidemiyolojik, klinik ve genetik araştırmaların sonuçları ile klinik geçerliliğini kısmen gösterse de nörobiyolojik araştırmalarda aynı madde bağımlı-lığında olduğu gibi bir ödül sistemine dayandığı ifade edilmektedir. 9 Yeme bağımlılığı kavramı için bazı otoriteler; hayatta kalmak için herkesin beslenmek zorunda olduğunu ve besin maddelerinin bağımlılık yapıcı etkileri olan maddeler olarak tanımlanmasının pek de uygun olmadığını belirtmiş-lerdir. 10 Yiyecek, cinsellik, bakım verme gibi işlevlerin doğal ödüller olarak bilindiğini ve patolojik olan kumar, alkol ve madde bağımlılıklarından farklı bir yerde değerlendirilmesinin uygun olduğu ileri sü-rülmüştür.…”

Verlangen nach Süßem: Eine Evaluation der Suchtperspektive auf Zucker- und Süßstoffkonsum

“…Einige Forscher lehnen beispielsweise generell den Ansatz, die Diagnosekriterien der Substanzkonsumstörung auf Nahrung und Essverhalten zu über-tragen, konzeptuell ab [9, [24][25][26][27][28]. Auch die Notwendigkeit des Suchtansatzes übermäßigen Essens oder sogar mögliche negative Auswirkungen für therapeutische Maßnahmen (z.…”