Bi̇ri̇nci̇ Siniftan Üçüncü Sinifa Di̇ş Heki̇mli̇ği̇ Öğrenci̇leri̇ni̇n Ve Ai̇leleri̇ni̇n Ağiz Ve Di̇ş Sağliği Hakkindaki̇ Bi̇lgi̇, Tutum Ve Davraniş

Abstract

Diş hekimliği öğrencilerinin ağız ve diş sağlığı ile ilgili eğitimlerini topluma, çevrelerine, ailelerine ve arkadaşlarına aktarabilmesi, toplumda ağız ve diş sağlığı bilincinin düzgün bir şekilde gelişebilmesi için oldukça önemlidir. Bu durum göz önüne alınarak bu çalışmada, diş hekimliği fakültesinde öğrenim gören öğrencilerin 1. sınıftan 3. sınıfa ilerledikleri dönemde, ağız ve diş sağlığı tutum ve davranışlarındaki değişiklikleri incelemek ve bu değişikliklerin aileleri üzerindeki etkilerini araştırmak hedeflenmiştir. Gereç ve yöntem: Aynı öğrenci grubunun iki farklı dönemde değerlendirildiği bu kesitsel çalışmada veri toplama aracı olarak anket formları kullanılmıştır. Çalışmanın ilk aşamasında 23 birinci sınıf öğrencisi ve bu öğrencilerle birlikte yaşayan 71 hane halkı çalışmaya katılmıştır. İki yıl sonra gerçekleştirilen ikinci aşamada ise, 15 öğrencinin ve 49 hane halkının araştırmaya katılımı sağlanmıştır. Öğrenciler için üç bölümden oluşan 49 soruluk, hane halkı için ise 2 bölümden oluşan 24 soruluk anket formları kullanılmıştır. Bulgular: Öğrencilerin % 69,6'sı (n=16) birinci sınıfta ağız ve diş sağlığı bilgi düzeylerinin yetersiz olduğunu düşünürken, üçüncü sınıfa ilerlediklerinde yalnızca % 6,7'si (n=1) kendilerini yetersiz görmüşlerdir. Öğrencilerin ve hane halkının birinci ve üçüncü sınıftaki tutum ve davranışları karşılaştırıldığında kullandıkları diş macunun florid içermesi ve bunu bilme durumunun, diş hekimini son ziyaret zamanının ve ek olarak hane halkında diş fırçalama süresinin olumlu yönde değiştiği görülmüş ve bu değişimler istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Sonuç: Çalışmamızda öğrencilerin eğitim süreçleri boyunca, hane halkında ağız ve diş sağlığı konusunda olumlu yönde değişim tespit edilmiştir. Bu değişim ile aslında diş hekimliği öğrencilerinin mezuniyet öncesinde en temel halleriyle henüz üçüncü sınıfa geldiklerinde bile sağlığın geliştirilmesine katkı verebileceğini göstermiştir. Öğrenciler ağız ve diş sağlığı ile ilgili sağlığı geliştirme programlarında, üniversite öğrencileri arasındaki akran eğitim programlarında, ağız ve diş sağlığı okuryazarlığında iş gücü olarak katkı verebilirler.