Το άρθρο επισημαίνει και συζητά τις λανθασμένες αντιλήψεις, γνωστές ως παρανοήσεις (misconceptions) (National Research Council, 1997), οι οποίες αναφέρονται είτε απευθείας στην έννοια και τις διαδικασίες της Διαφοροποίησης της Διδασκαλίας και Μάθησης είτε στις θεωρίες περί μάθησης και του ρόλου του εκπαιδευτικού και οι οποίες επηρεάζουν τη θεωρία και εφαρμογή της διαφοροποίησης, σε τάξεις μικτής ετοιμότητας. Βασικός σκοπός είναι να απαντηθεί το επαναλαμβανόμενο ερώτημα των εκπαιδευτικών για το πώς είναι δυνατό να διδάσκει κανείς και να ικανοποιεί την ίδια ώρα τις διαφορετικές ανάγκες διαφορετικών μαθητών. Η ίδια η ερώτηση αναδεικνύει πολλές λανθασμένες αντιλήψεις. Διευκρινίζεται η έννοια και προτείνονται πρακτικές εφαρμογής στην τάξη καθώς και ενδοϋπηρεσιακής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών σε σχολική βάση, μέσα από διαδικασίες Έρευνας Δράσης (π.χ. Koutselini, 2008b, 2010).