Harknett, Richard J. and Hasan B. Yalcin. (2012) The Struggle for Autonomy: A Realist Structural Theory of International Relations. International Studies Review, doi: 10.1111/misr.12010 Structural theories have advanced our understanding of International Relations (IR). This article contends that the two leading structural realist frameworks, however, rely too heavily on an ascribed unit motivation and core dynamic that are not derived from structure. This ultimately weakens both theories’ explanatory potential. This article offers a refinement called structural autonomy that explains IR through a focus on a self‐reliant pursuit of autonomy and the particular distribution of capabilities found across the system.

ÖzBu çalışma uluslararası sistem ve istikrar üzerinedir. Farklı teorik perspektifleri mukayese ederek, kutupluluk ile istikrar arasındaki ilişkiyi tartışır. Uluslararası sistemler sistem içerisindeki güç dağılımına göre tek kutuplu, çift kutuplu ve çok kutuplu yapılar olarak isimlendirilir. Bu yapılardan hangisinin daha istikrarlı olduğu üzerine uzun tartışmalar yaşanmıştır. Bahsi geçen tartışmaların ana gündem maddesi hangi uluslararası güç dağılımının daha istikrarlı olduğu üzerinedir. Önceleri çok kutuplu yapının daha istikrarlı olduğu düşünülürken, zaman içerisinde çift kutuplu sistemlerin daha istikrarlı olduğu iddiası yaygınlık kazanmıştır. Günümüzde ise tek kutuplu sistemlerin çift kutuplu sistemlere kıyasla daha istikrarlı olabileceği fikri öne çıkmaktadır. Çalışma bu ilişki üzerine yapılan tartışmaların arkasındaki iki temel teorik mantığı ortaya koyar: güdüler mantığı ve mecburiyetler mantığı. Mecburiyet mantığı uluslararası istikrarı öngörmede daha başarılı gibi görünmesine rağmen, bu mantığın temel teorik sorunları olmadığı söylene-mez. Çalışma kutupluluk ile istikrar arasındaki ilişkiyi teorik olarak açıkla-mak ve öngörmek adına imkânlar mantığını teklif etmektedir. Bu mantığa göre uluslararası istikrar devletlerin imkân hesaplamalarının bir sonucu olarak görülebilir.

No abstract