No abstract

Since school counselors became an internal part of the school system, they are responsible for promoting psychological and mental health of their students as well as providing guidance for them. In order to fulfill these responsibilities, school counselors are expected to have empathetic, inclusive, democratic, and egalitarian attitudes. As a repercussion of these required such attitudes, the school counselors are expected to treat every person equally regardless of their gender, race, and lifestyle, and not to discriminate people based on their attributions, and maintain healthy interpersonal relationships within the counseling settings. Thus, the aim of this research is to examine school counselors' ambivalent sexism in the context of interpersonal relationships and attributional complexity. For this purpose, the relationships between interpersonal relationship dimensions (empathy, approval dependence, trust others, and emotional awareness), ambivalent sexism, and attributional complexity were analyzed. Ambivalent Sexism Inventory, Attributional Complexity Scale, and Scale of Interpersonal Relationship Dimensions were used as instruments. With a sample of 340 school counselors from Istanbul, our findings indicate that ambivalent sexism, interpersonal relationship dimensions, and attributional complexity are correlated with each other on different levels. Furthermore, we found some unexpected results such as a high level of sexism and a low level of empathy accompanied by positive causal relationships between ambivalent sexism and empathy and emotional awareness. In the end, the findings of this study essentially aspire to raise awareness about the issue of sexism among prospective and working school counselors in addition to stressing the need for boosting empathetic attitudes.

Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinde yeme bozukluğu riski üzerinde etkili olan değişkenleri incelemektir. Araştırma İstanbul'da yer alan bir devlet ve bir vakıf üniversitesinde öğrenim gören 784 kadın, 296 erkek toplam 1080 katılımcı ile yürütülmüştür. Kişisel Bilgiler Formu, Rezzy Yeme Bozuklukları Ölçeği ve Anket Formu ile veriler toplanmıştır. Verilerin analizinde grubu tanımlamak için yüzde ve frekans, değişkenler arasındaki ilişkileri açıklamak için lojistik regresyon kullanılmıştır. Araştırmada yeme bozukluğu riskini açıklamaya yönelik 16 değişken bulunmaktadır. Sonuçlara göre tüm grup için risk faktörleri cinsiyetin kadın olması, daha küçük yaş, artan beden kütle indeksi, aile ile düzenli yemek yememe, yediklerini kısıtlama, fastfood yeme, yediği miktarı kontrol edememe, yemek anındaki duyguya göre yenilen miktarın değişmesi, kaygılı bir insan olma, rekabetçi bir insan olma, duyguların hızlı değişmesi, kendini başarılı biri olarak görmeme ve romantik ilişkiye sahip olmadır. Kadınlarda, yeme bozuklukları riskini en çok arttıran değişkenler yediklerini kısıtlama davranışı (2.75 kat) ve sigara kullanma (2.02 kat); erkeklerde yediklerini kısıtlama davranışı (3.81 kat) ve kaygılı bir insan olma (3.08 kat); ve tüm grup için yediklerini kısıtlama davranışı (3.04 kat) ve cinsiyetin kadın olması (1.81 kat) olarak bulunmuştur. Yeme bozukluğu riski için açıklanan varyans oranları kadınlar için %31, erkekler için %42.6 ve tüm grup için %33.2'dir. Beslenme ve psikoloji ile ilişkili çeşitli değişkenler yeme bozukluğu riski üzerinde etkili olabilmektedir. Yeme bozukluğu riski taşıyan üniversite öğrencilerinin belirlenerek psikolojik danışma hizmeti ve beslenme danışmanlığına ulaşımı sağlanmalıdır.