Erzurum ili çayır ve meralarında doğal olarak yetişen bazı buğdaygil yem bitkilerinin kimyasal kompozisyonu, kuru madde sindirilebilirliği (KMS), kuru madde tüketimi (KMT) ve nispi yem değerleri (NYD)'nin karşılaştırılması amacıyla yürütülen çalışmada, materyal olarak domuz ayrığı (Dactylis glomerata), otlak ayrığı (Agropyron cristatum), kırmızı yumak (Festuca rubra), koyun yumağı (Festuca ovina), alaca brom (Bromus variegatus), mavi ayrık (Agropyron intermedium), çayır kelp kuyruğu (Phleum pratense), çayır salkım otu (Poa pratensis) kullanılmıştır. Buğdaygil yem bitkileri arasında kuru madde, ham kül, organik madde, ham yağ, ham protein, nötr deterjan fiber, asit deterjan fiber, asit deterjan lignin (KM, HK, OM, HY, HP, ADF, NDF ve ADL) ve nispi yem değerleri (NYD) bakımından önemli farklılıklar gözlenmiştir (P<0.01). Buğdaygil yem bitkilerinin kuru madde sindirilebilirliği (KMS), kuru madde tüketimi(KMT) ve nispi yem değerleri (NYD) sırasıyla %60.36-70.75, %1.85-3.59 ve 86.75-197,04 arasında değişmiştir. Sonuç olarak, incelenen buğdaygil yem bitkilerinin geneli itibariyle HP, HY ve HK bakımından zengin; ADF, NDF ve ADL bakımından ise fakir olanlarının kuru madde sindirilebilirliği, kuru madde tüketimi ve nispi yem değerleri (KMS, KMT ve NYD) bakımından da tatminkar oldukları kanaatine varılmıştır.

No abstract

The purpose of this study was to compare the chemical composition, metabolizable energy, net energy lactation, total digestible nutrient, in vitro digestion parameters, and relative feed quality of some grass forage plants growing naturally in the meadows and pastures of Erzurum province in Turkey. Orchardgrass (Dactylis glomerata), Variegated brome (Bromus variegatus), and Intermediate wheatgrass (Agropyron intermedium) were used as the research material. In this study, the metabolizable energy (ME) and net energy lactation (NEL) contents of the green grass crops forage plants were determined by in vitro gas production method, and their digestibility parameters and relative feed quality (RFQ) by the neutral detergent fiber (NDF) procedure using an Ankom Daisy incubator. As a result of the study, the differences between the forage plants were found to be statistically significant in terms of chemical composition, metabolizable energy, net energy lactation, true organic matter digestibility (TOMD) and RFQ (P<0.05). While the green intermediate wheatgrass was found to have the highest crude protein (CP) (19.56%), crude fat (CF) (3.06%), dry matter (DM) (9.14%), ME  (8.82%), NEL (5.42%), and TOMD (97.75%); the green variegated brome was found to have the highest RFQ (149.79). The green orchardgrass was found to have the highest contents of neutral detergent fiber (NDF), acid detergent fiber (ADF), and acid detergent lignin (ADL) with 66.23%, 34.14, and 8.52%, respectively. In conclusion, the green grass forage plants examined in this study can be used to eliminate the quality roughage deficit.

ÖZETBu çalışma Erzurum ilinde doğal olarak yetişen 12 farklı baklagil yem bitkisinin in vitro gaz üretim miktarları (İVGÜ) ve buna ait parametreleri ile organik madde sindirilebilirlikleri (OMS), metabolik enerji (ME), net enerji laktasyon (NEL) ve kimyasal bileşimlerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada, yem bitkisi olarak; yonca (Medicago sativa), melez yonca (Medicago varia), dağ İspanyol korungası (Hedysarum elegans), kuş fiği (Vicia cracca), tüylü fiğ (Vicia villosa), dağ fiği (Vicia alpestris), dağ üçgülü (Trifolium montanum), kafkas üçgülü (Trifolium ambiguum), üç başlı üçgül (Trifolium trichocephalum), alaca taç otu (Coronilla varia), doğu taç otu (Coronilla orientatis) ve sarı çiçekli gazal boynuzu (Lotus corniculatus) incelenmiştir. İn vitro gaz üretim tekniğinde kullanılan rumen sıvısı rumen kanülü takılmış 8 yaşında bir baş Holstein ırkı boğanın rumeninden alınmıştır. Gaz ölçümleri 3, 6, 9, 12, 24, 48, 72 ve 96 saatlik inkübasyonlar sonrasında yapılmıştır. İnkübasyonlar sonunda İVGÜ en yüksek dağ fiğinde (65.33 ml ), en düşük ise üç başlı üçgülde (32.82 ml) bulunmuştur. Gaz üretim parametrelerinden 'c' değeri en yüksek Kafkas üçgülünde (0.14 ml/saat), en düşük dağ İspanyol korungasında (0.05 ml/saat) görülmüştür. OMS en yüksek dağ fiğinde (%75.91), en düşük melez yoncada (%50.99) olurken, ME ve NEL değerleri sırasıyla en yüksek dağ fiğinde (10.93 -6.78 MJ/kg), en düşük üç başlı üçgül (6.90 -3.80 MJ/kg) yem bitkisinde tespit edilmiştir.Determination of in vitro gas production parameters of some legume forages grown naturally in the pastures of Erzurum province Anahtar Sözcükler: Baklagil yem bitkileri Enerji değerleri İn vitro gaz üretimi Kimyasal bileşim Organik madde sindirilebilirliği ABSTRACT This study was carried out to determine the in vitro gas production values, gas production parameters, organic matter digestibilities (OMD), metabolizable energy (ME), net energy lactation (NEL) and chemical composition of 12 different legume forages grown as naturally in the pastures of Erzurum province. In present study, clover, (Medicago sativa), crssbred clover (Medicago varia), mountain hispanic sainfoin (Hedysarum elegans), bird vetch (Vicia cracca), hairy vetch (Vicia villosa), mountain vetch (Vicia alpestris), mountain clover (Trifolium montanum), caucasian clover (Trifolium ambiguum), the three-headed clover (Trifolium trichocephalum), tawny grass crown (Coronilla varia), the crown of the eastern horn of grass (Coronilla orientatis) and yellow flowers gazelle (Lotus corniculatus) were investigated as grass forage. The rumen fluid used in gas production technique was taken from the rumen of a 8 years old rumen-cannulated Holstein bull. Gas productions were determined after 3, 6, 9, 12, 24, 48, 72 and 96 h incubations. It was observed that the highest and the lowest IVGU values were determined for mountain wetch (65.33 ml) and the three-headed clover (32.82 ml), respectively. The highest and the lowest c values from gas production parameters were found as 0.14 ml/h and 0.05 ml/h for cauc...

Bu araştırma, bireylerin organik bitkisel ve hayvansal üretim, organik ürün tüketim alışkanlıkları ile bilgi kaynaklarını ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Çalışmada Ana Kitle Oranlarına Dayalı Basit Tesadüfi Olasılık Örneklemesi Yöntemi’ne göre belirlenen 399 kişiyle anket çalışması yapılmıştır. Araştırmada, katılımcıların %95.0’i organik tarım hakkında bilgi sahibiyken, %5.0’i herhangi bir bilgiye sahip olmadıklarını bildirmişlerdir. “Tüketilen gıdanın güvenilir olduğunu düşünüyor musunuz?” sorusuna en yüksek frekansla “bazen” cevabı (%33.8) verilmiştir, “hayır” şeklinde cevap verenlerin oranının da %15.3 olduğu görülmüştür. En önemli gıda riski olarak, çoğunlukla (%60.4) kimyasallar, genetiği değiştirilmiş organizma (GDO), deli dana hastalığı ve radyasyon uygulamaları; en az oranda da (%16.0) mikroorganizmaların olduğu belirtmiştir. Katılımcıların %55.1’i gıda üzerindeki etiketleri bazen okuduklarını; %4.5’i ise hiçbir zaman okumadıklarını ifade etmişlerdir. Organik gıdayı daha mı güvenilir buldukları sorusuna ise, %77.9’u evet cevabını vermiştir. Katılımcıların %80.2’sinin organik ürün tükettiği belirlenmiştir. Organik ürün tüketmeyen tüketicilere, organik ürün satın almama nedenleri sorulduğunda, %55.9 ile organik olduğuna güvenmeme, %12.8 ile ek bir fayda getireceğine inanmama, %9.8 ile de fiyatının yüksek olması olarak belirtilmiştir. Katılımcıların çoğu (%84.2) daha önce organik yem kavramını duyduklarını ayrıca barınak koşullarının hayvansal ürün kalitesine etkisinin (%97.5) olduğunu belirtmişlerdir. Katılımcıların organik, güvenilir ve sağlıklı ürünlere daha fazla fiyat ödemeye razı oldukları (%78.7) ve organik hayvansal ürün satın alırken ürünlerin tanınmış marka olmasına dikkat ettikleri (%82.0) görülmüştür.